Στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου ο Τομέας Παιδαγωγικών του Ι.ΙΕΚ D.O.M.I.!

Στο  Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου  θα ξεναγηθούν την Τρίτη 18 Μαρτίου οι σπουδαστές του Τομέα Παιδαγωγικών Σπουδών του Ι.ΙΕΚ D.O.M.I., με στόχο τη γνωριμία με το έργο του ζωγράφου, σε συσχετισμό με το καλλιτεχνικό και ιστορικό πλαίσιο της εποχής του και την περίφημη γενιά του '30.

 

Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη:

 

Ο Γιώργος Γουναρόπουλος (G. Gounaro ) γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου του 1890 στην Σωζόπολη, μικρή παραθαλάσσια πόλη στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας στην Βουλγαρία. Ήταν γιος της Άννας και του Ηλία, το έκτο και μικρότερο παιδί της οικογένειας . Εκστασιασμένος από τους μύθους του Ορφέα και από τις διηγήσεις για τα στοιχειά των σπιτιών του χωριού του, πλάθει ένα ονειρικό υποσυνείδητο που θα τον βοηθήσει αργότερα να περάσει στο έργο του τις οπτασιακές μορφές του μύθου και τις εξωλογικές διηγήσεις που άκουγε μικρός .

Το 1906 εγγράφεται, αρχικά, στην Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα διακοσμητικής και σε μικρό διάστημα μετακινείται στο τμήμα ζωγραφικής. Πετυχαίνει στον Αβερώφειο διαγωνισμό και παίρνει υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι . Είναι ο μόνος από τους Έλληνες καλλιτέχνες στο Παρίσι που κατακτά το παρισινό κοινό και κατορθώνει με το έργο του να πείσει έναν ολόκληρο μηχανισμό προβολής να επενδύσει σ' αυτόν. 

Η ζωγραφική του Γουναρόπουλου είναι μια ζωγραφική εντελώς πρωτότυπη, που δεν βρίσκουμε πουθενά το αντίστοιχό της. Αν θέλαμε να την χαρακτηρίσουμε κατά κάποιο τρόπο, θα έπρεπε να δανειστούμε έναν όρο από μια άλλη τέχνη και να την ονομάσουμε «ποιητική ζωγραφική» ή «ονειρική ζωγραφική» ( Γ. Μουρέλος ΄΄Gounaro΄΄ , 1958). 

Αυτό που τη  χαρακτηρίζει είναι η βαθιά ηρεμία, ενώ η πρωτοτυπία της έγκειται, κυρίως, στον τρόπο με τον οποίο κατανέμει το φως. Αντί να φωτίζει τα αντικείμενά του από τα έξω, όπως συνέβαινε σχεδόν με όλους τους προκατόχους του, τα φωτίζει από τα μέσα. Το φως του, προερχόμενο από μια εστία υποθετική, τοποθετημένη κάπου στο εσωτερικό του αντικειμένου, σαν ένα μυστηριώδες κέντρο του οποίου η θέση παραμένει μυστική, επιτρέπει στον ζωγράφο να δημιουργεί την αίσθηση ότι τα αντικείμενά του ανήκουν σ' ένα περιβάλλον ονειρικό. Τα βασικά χρώματα που μεταχειρίζεται είναι το κίτρινο, το ανοιχτό κόκκινο, το βαθύ κόκκινο και το μπλε.

Το σχέδιο του Γουναρόπουλου είναι η σχεδόν απόλυτη κυριαρχία της καμπύλης. Το σχέδιο διαγράφεται σαν μια μονοκονδυλιά, γιατί η γραμμή αναπτύσσεται από τον ίδιο το δυναμισμό της σαν μια μελωδία που δεν σταματά παρά μόνο όταν συμπληρωθεί το ηχητικό της θέμα. Ο δυναμισμός του ζωγραφικού χώρου του Γουναρόπουλου φανερώνεται ιδιαίτερα στα σχέδια του τα φτιαγμένα με μολύβι. Η σύζευξη του σχεδίου με το φως γίνεται με τρόπο τόσο τέλειο, χάρη στην ίδια τη διαφάνεια του σχεδίου, ώστε και τα δυο μαζί να αποτελούν ένα σύνολο αδιάσπαστο.